هوش مصنوعی: این شعر بیانگر بی‌فایده بودن غم و اندوه و تأکید بر بی‌ثباتی دنیا و گذرا بودن زندگی است. شاعر اشاره می‌کند که حتی اگر فردی صدها سال زندگی کند، اما از زندگی معناداری برخوردار نباشد، این عمر طولانی هیچ سودی ندارد.
رده سنی: 15+ مفاهیم مطرح‌شده در شعر مانند گذرا بودن زندگی و پوچی اندوه بی‌فایده، نیاز به درک و تجربه بیشتری دارد که معمولاً نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند با آن ارتباط برقرار کنند.

شمارهٔ ۱۶

ای دوست ز اندوه دل ریش چه سود
پیش از من و تو چو رفت از پیش چه سود

صد سال و هزار سال اگر سارَخْکی
بر سندانی همی زند خویش چه سود
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.