هوش مصنوعی: شاعر بیان می‌کند که حتی اگر لطف خداوند شامل حال تو شده و در زندگی‌ات رفاه و نعمت وجود دارد، نباید فکر کنی که این شرایط همیشگی است و می‌توانی هر زمان که خواستی بازگردی. این متن بر بی‌ثباتی دنیا و غرور نکردن به نعمت‌های موقت تأکید دارد.
رده سنی: 15+ مفاهیم عمیق فلسفی و اخلاقی موجود در متن برای درک و تجزیه‌وتحلیل، به سطحی از بلوغ فکری نیاز دارد که معمولاً از نوجوانی به بعد شکل می‌گیرد.

شمارهٔ ۲

گیرم که ترا لطف الاهی آمد
در ملک تو ماه تا به ماهی آمد

در هر وطنی سرای و باغی چه کنی
میپنداری که باز خواهی آمد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.