هوش مصنوعی:
این متن دربارهٔ رفتن بیقیاس و ترس از آینده است. شاعر به یک خوشهٔ سرسبز اشاره می‌کند که با وجود سرافرازی، می‌داند داس (نماد نابودی) در پی اوست. این شعر بیانگر نگرانی از گذر زمان و نابودی است.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق فلسفی مانند مرگ، گذر زمان و نابودی در این شعر وجود دارد که ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال سنگین یا نامفهوم باشد. همچنین، درک استعاره‌هایی مانند 'داس' نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۹
چون رفتنِ بیقیاس داری در پی
چندانک روی هراس داری در پی
ای خوشهٔ سرسبز بسی سر مفراز
چون میدانی که داس داری در پی
چندانک روی هراس داری در پی
ای خوشهٔ سرسبز بسی سر مفراز
چون میدانی که داس داری در پی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
