هوش مصنوعی: این شعر بیانگر این است که هر گیاه و گلی که از زمین می‌روید، ریشه در خاک دارد و از عناصر طبیعی مانند چشم‌های زیبا و دل‌های پرخون نشأت می‌گیرد. شاعر با استفاده از تصاویر طبیعی مانند سبزه، گل، نرگس و لاله، زیبایی‌های طبیعت را با احساسات انسانی پیوند می‌زند.
رده سنی: 12+ این شعر دارای مفاهیم نمادین و عاشقانه است که ممکن است برای کودکان کم‌سن‌وسال قابل‌درک نباشد، اما برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب است.

شمارهٔ ۴۰

هر سبزه و گل که از زمین بیرون رُست
از خاک یکی سبزه خط گلگون رُست

هر نرگس و لاله کز کُهْ و هامون رُست
از چشم بتی و ز جگری پرخون رُست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.