هوش مصنوعی: شاعر از مرگ می‌گوید و آرزو می‌کند که مانند آب روان شود و با مرگ به گفت‌وگو بنشیند. وقتی از مرگ می‌پرسد که پس از مرگ کجا می‌توان او را یافت، مرگ پاسخ می‌دهد که خود نیز نمی‌داند به کجا خواهد رفت.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن برای کودکان دشوار است. نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند با این موضوعات ارتباط برقرار کنند و معنای آن را درک نمایند.

شمارهٔ ۴۳

از مرگ، چو آب روی دلخواهم شد
با او به دو حرف قصّه کوتاهم شد

گفتم: «چو شدی کجات جویم جانا»
گفتا که چه دانم که کجا خواهم شد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.