هوش مصنوعی:
شاعر از گریههای ابر و رویش گلهای تازه صحبت میکند و امیدوار است که مانند ابر بر خاک گریه کند تا مخاطبش مانند گل از خاک سر برآورد.
رده سنی:
12+
متن دارای مفاهیم شاعرانه و نمادین است که ممکن است برای کودکان کمسن قابل درک نباشد، اما نوجوانان و بزرگسالان میتوانند از زیبایی و عمق آن لذت ببرند.
شمارهٔ ۳۸
از گریهٔ زار ابر، گل تازه و پاک
خندان بدمید دامن خود زده چاک
زان میگریم چو ابر بر خاک تو زار
تا بو که چو گل شکفته گردی از خاک
خندان بدمید دامن خود زده چاک
زان میگریم چو ابر بر خاک تو زار
تا بو که چو گل شکفته گردی از خاک
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.