هوش مصنوعی: شاعر از گریه‌های ابر و رویش گل‌های تازه صحبت می‌کند و امیدوار است که مانند ابر بر خاک گریه کند تا مخاطبش مانند گل از خاک سر برآورد.
رده سنی: 12+ متن دارای مفاهیم شاعرانه و نمادین است که ممکن است برای کودکان کم‌سن قابل درک نباشد، اما نوجوانان و بزرگسالان می‌توانند از زیبایی و عمق آن لذت ببرند.

شمارهٔ ۳۸

از گریهٔ زار ابر، گل تازه و پاک
خندان بدمید دامن خود زده چاک

زان میگریم چو ابر بر خاک تو زار
تا بو که چو گل شکفته گردی از خاک
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.