هوش مصنوعی: شاعر از چشم خود می‌پرسد که چرا نمی‌خوابد و دلش آشفته است. چشم پاسخ می‌دهد که در آتش غرق شده و این واقعه را تنها با آب (اشک) می‌توان تسکین داد.
رده سنی: 16+ متن حاوی مضامین عاطفی و غمگین است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین باشد. درک کامل این شعر نیاز به بلوغ عاطفی دارد.

شمارهٔ ۱۲

گفتم ای چشم خواب میباید برد
بویی ز دل خراب میباید برد

چندین مگری گفت در آتش غرقم
وین واقعه را به آب میباید برد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.