هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات از عمری که به دنبال فهم معانی گذرانده و اکنون با ناامیدی و اشک، لوح محفوظ خود را پاک کرده و قلم را شکسته است، سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و احساسی در این شعر وجود دارد که درک آن‌ها برای مخاطبان جوان‌تر دشوار است. همچنین، موضوع ناامیدی و شکست نیاز به بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۱۰

عمری به هوس نخل معانی بستم
گفتم که مگر ز هر حسابی رستم

اکنون لوحی که لوح محفوظم بود
از اشک بشستم و قلم بشکستم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.