هوش مصنوعی:
شاعر در این بیت‌ها از دل‌شکستگی و رنج عاطفی خود سخن می‌گوید و از دل خود می‌پرسد که چرا با این بی‌رحمی و سخت‌گیری، او را به این حال و روز انداخته است. او اشاره می‌کند که از غم دل خود رها شده، اما دلش همچنان در غم دیگری است و از بس که او را سوزانده و کشته، دیگر توانی برایش باقی نمانده است.
رده سنی:
16+
متن حاوی مفاهیم عمیق عاطفی و دل‌شکستگی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک یا مناسب نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های شدید مانند 'سوزاندن' و 'کشتن' ممکن است برای سنین پایین‌تر سنگین باشد.
شمارهٔ ۱۱
هان ای دل چونی به چه پشتی ما را
کار آوردی بدین درشتی ما را
ما از غم تو فارغ و تو در غم او
از بس که بسوختی بکشتی ما را
کار آوردی بدین درشتی ما را
ما از غم تو فارغ و تو در غم او
از بس که بسوختی بکشتی ما را
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
