هوش مصنوعی: در این متن، شاعر از درد عشق و ناامیدی از وصال معشوق می‌گوید و خود را به شمعی تشبیه می‌کند که از سوختن می‌میرد. همچنین، با اشاره به دریای بی‌کران، بیان می‌کند که چگونه می‌توان امید به یافتن گوهر وصل داشت.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای کودکان قابل فهم نباشد.

شمارهٔ ۷

دل با غمِ عشق پای ناوُرد آخر
چون شمع ز سوختن فرومرد آخر

میگفت که دُرِّ وصل در دریا نیست
این آب چگونه میتوان خورد آخر
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.