هوش مصنوعی:
در این متن شاعر به مخاطب توصیه می‌کند که اگر امید به وصال معشوق دارد، باید بداند که این امید ممکن است بی‌جا باشد. او پیشنهاد می‌کند که به جای تلاش بی‌فایده، عاجزانه بنشیند و از رسیدن به معشوق ناامید شود، زیرا دسترسی به او غیرممکن است.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه در این شعر ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، تم اصلی شعر حول محور ناامیدی و تسلیم است که ممکن است برای سنین پایین مناسب نباشد.
شمارهٔ ۲۰
گر بندِ امیدِ وصلِ او بست ترا
بندیش که هیچ جای آن هست ترا
عاجز بنشین و پای در دامن کش
در دامن او کجا رسد دست ترا
بندیش که هیچ جای آن هست ترا
عاجز بنشین و پای در دامن کش
در دامن او کجا رسد دست ترا
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
