هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات بیان می‌کند که هرگاه بوی گل را می‌یابد، بوی معشوق را در آن می‌جوید و هرگاه ماه را می‌بیند، چهرهٔ معشوق را در آن می‌طلبد. همچنین اشاره می‌کند که وصال معشوق مانند گوهری نایاب است که به کسی نمی‌رسد، اما این کم‌بودگی باعث نمی‌شود که از گفتن آن دست بکشد.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عرفانی و عاشقانه‌ای است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد و درک کامل آن نیاز به بلوغ فکری و تجربهٔ بیشتر دارد.
شمارهٔ ۶۷
چون گل یابم بوی تو زو میبویم
چون مه بینم روی تو زو میجویم
چون گوهر وصل تو به کس مینرسد
کم زان نبود تا که ازو میگویم
چون مه بینم روی تو زو میجویم
چون گوهر وصل تو به کس مینرسد
کم زان نبود تا که ازو میگویم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
