هوش مصنوعی:
شاعر بیان می‌کند که عشق به معشوق او را دیوانه کرده است و احساس می‌کند که در این عشق، مانند گوی بی‌پا و سر، سرگردان و بی‌قرار است. او از دلتنگی خود و تأثیر عمیق عشق معشوق بر وجودش سخن می‌گوید.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عاطفی و عاشقانه است که درک آن ممکن است برای سنین پایین‌تر دشوار باشد. همچنین، موضوع دیوانگی عشق نیاز به بلوغ فکری و عاطفی دارد تا به درستی درک شود.
شمارهٔ ۴۷
آن را که ز دریای تو گوهر بایست
همچون گویش نه پا و نه سر بایست
من خود بودم چنانک بودم دلتنگ
دیوانگی عشق تو می در بایست
همچون گویش نه پا و نه سر بایست
من خود بودم چنانک بودم دلتنگ
دیوانگی عشق تو می در بایست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
