هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر بیان می‌کند که هرگاه می‌خورد و فریاد می‌زند، بر دوش عاشق شهرگرد می‌زند. او تصمیم می‌گیرد از این پس در شهر بگردد و خانه‌اش را رها کند، به امید اینکه شاید کسی خانه‌اش را به او بازگرداند.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عاشقانه و حسرت‌آمیز در شعر ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد و نیاز به بلوغ فکری بیشتری دارد.
شمارهٔ ۴۹
هرگه که میخوری خروشی بزنی
بر عاشق شهرگرد دوشی بزنی
من شهر بگردم پس ازین خانه خرم
تا بو که مرا خانه فروشی بزنی
بر عاشق شهرگرد دوشی بزنی
من شهر بگردم پس ازین خانه خرم
تا بو که مرا خانه فروشی بزنی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
