هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از عشق و فداکاری سخن می‌گوید و بیان می‌کند که عاشق باید جان خود را فدا کند یا در انتظار بماند. این شعر حالتی عاطفی و احساسی دارد و بر مفاهیم عشق، ایثار و انتظار تأکید می‌کند.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عاشقانه و عرفانی موجود در این شعر ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مضامین مانند فداکاری و انتظار نیاز به بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۲۰
دوش آمد و گفت: کارِ ما خواهی کرد
جان نعره زنان نثار ما خواهی کرد
ور این نکنی نه صبر داری تو نه دل
مسکین تو گر انتظارِ ما خواهی کرد
جان نعره زنان نثار ما خواهی کرد
ور این نکنی نه صبر داری تو نه دل
مسکین تو گر انتظارِ ما خواهی کرد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
