هوش مصنوعی:
در این شعر، شاعر از عشق و دل‌بستگی به معشوق سخن می‌گوید. او با استفاده از استعاره‌های زیبا مانند زلفِ معشوق، نرگس‌های او و حجرالاسود، احساسات خود را بیان می‌کند. در نهایت، اشاره‌ای به ابروی معشوق دارد که مانند کمانی دل او را تسخیر کرده است.
رده سنی:
16+
این شعر حاوی مفاهیم عاشقانه و استعاره‌های ادبی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. درک کامل آن نیاز به آشنایی با ادبیات و فرهنگ فارسی دارد.
شمارهٔ ۱۵
از زلفِ تو دل چو در عقابین افتاد
نقدش همه از نرگس تو عین افتاد
و آخر حجر الاسودِ خالت چو بدید
از ابرویت به قاب قوسین افتاد
نقدش همه از نرگس تو عین افتاد
و آخر حجر الاسودِ خالت چو بدید
از ابرویت به قاب قوسین افتاد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
