هوش مصنوعی:
این شعر بیانگر احساس غم و اندوه ناشی از دوری از معشوق است. شاعر توصیف می‌کند که دلش بدون حضور معشوق مانند بی‌سلامتی است و ناله‌هایش چنان بلند است که گویی قیامتی برپا می‌شود. همچنین، او آرزو می‌کند که اگر فرصتی برای نشستن با معشوق پیدا کند، از هر ذره‌ای قامتی (احساسی یا معنوی) برمی‌خیزد.
رده سنی:
16+
این شعر دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و زبان ادبی ممکن است برای سنین پایین جذابیت یا فهم آسانی نداشته باشد.
شمارهٔ ۲۵
دل بی تو چو بی سلامتی برخیزد
وز نالهٔ او قیامتی برخیزد
ور با تو دمی نشستنم دست دهد
از یک یک ذرّه قامتی برخیزد
وز نالهٔ او قیامتی برخیزد
ور با تو دمی نشستنم دست دهد
از یک یک ذرّه قامتی برخیزد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
