هوش مصنوعی: شاعر از دوری معشوق خود رنج می‌برد و احساس می‌کند که مانند شمعی در شب، در فراق او می‌سوزد. او بیان می‌کند که چنان از غم هجران ضعیف شده که اگر معشوق بازگردد، اثری از او نخواهد یافت.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و زبان ادبی ممکن است برای سنین پایین دشوار باشد.

شمارهٔ ۱۱

ای شمع چگل! تاتو برفتی ز برم
من کُشتهٔ هجر تو چو شمع سحرم

دور از تو چنان شدم که در روی زمین
گر بازآیی باز نیابی اثرم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.