هوش مصنوعی: شاعر از درد و دریغ بی‌پایان در دلش می‌گوید که حتی با از دست دادن جانش نیز تسکین نمی‌یابد. او امیدوار بود مانند سایه به دنبال معشوقش برود، اما این امید نیز بی‌فایده است، زیرا معشوق از پیش او رفته است.
رده سنی: 16+ متن حاوی مفاهیم عمیق عاطفی و غمگین است که درک آن‌ها ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار باشد. همچنین، این شعر نیاز به درک نسبی از ادبیات و احساسات پیچیده دارد.

شمارهٔ ۲۳

چون درد و دریغ از دل ریشم بنشد
جان شد به دریغ ودرد خویشم بنشد

گفتم که چو سایه میروم از پس او
این نیز چه سود چون ز پیشم بنشد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.