هوش مصنوعی:
این متن شعری است که از تشبیهات طبیعت مانند برگ گل و باد سحرگاهی برای بیان احساساتی مانند شرم و عشق استفاده می‌کند. در این شعر، گلبرگ به دلیل دیدن زیبایی گل، از شرم می‌سوزد و می‌گریزد.
رده سنی:
14+
متن دارای مفاهیم شاعرانه و عاشقانه است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از تشبیهات و استعاره‌های پیچیده‌تر، فهم آن را برای سنین پایین دشوار می‌کند.
شمارهٔ ۱۱
چون برگِ گلت بدید گلبرگِ طری
شق کرد قَصَب به دست بادِ سحری
شد تا به برِ گلابگر جامه دران
از شرم رخت در آتش افتاد و گری
شق کرد قَصَب به دست بادِ سحری
شد تا به برِ گلابگر جامه دران
از شرم رخت در آتش افتاد و گری
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
