هوش مصنوعی: این متن شعری است که از گل و غنچه به عنوان نمادهایی برای زندگی و رشد استفاده می‌کند. گل پس از مدتی جست‌وجو از غنچه بیرون می‌آید و این اتفاق به‌دلیل جان بخشیدن غنچه است. در واقع، این گل نیست که از غنچه نمایان می‌شود، بلکه جان است که غنچه را به شکوفایی می‌رساند.
رده سنی: 14+ این متن دارای مفاهیم عرفانی و نمادین است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند از عمق معنایی و زیبایی‌های ادبی آن لذت ببرند.

شمارهٔ ۵۲

گل از پی عمری به طلب میآید
از پردهٔ غنچه زین سبب میآید

گل نیست که آن غنچه نمود از پیکان
جان است که غنچه را به لب میآید
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.