هوش مصنوعی: شاعر از تاریکی شب و فقر می‌گوید و راه حل آن را در روشنایی عشق می‌داند. او معتقد است که با سوزاندن شمع عشق، می‌توان هر دو جهان را روشن کرد و از فقر رهایی یافت.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عرفانی و عمیق است که درک آن نیاز به بلوغ فکری دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌هایی مانند 'آتش عشق' ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد.

شمارهٔ ۳۹

گفتی چه کنم تا شب من گردد روز
وز نورِ سوادِ فقر گردم فیروز

یک شمع اندیش هر دو عالم وانگه
گر آتشِ عشق داری آن شمع بسوز
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.