هوش مصنوعی:
در این شعر، شاعر از درد عشق و رنج‌های آن می‌گوید و خود را به شمعی تشبیه می‌کند که در آتش عشق می‌سوزد و اشک‌هایش مانند شفق خونین است. او معتقد است که تنها کسی در عشق موفق می‌شود که مانند شمع، از پای درآید و تمام وجودش را فدا کند.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عمیق عاشقانه و استعاره‌های پیچیده است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و عاطفی نیاز دارد. همچنین، ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد.
شمارهٔ ۵۳
هر لحظه مرا چو شمع سوز افزون شد
وز گریه کنارم چو شفق پُر خون شد
در عشق کسی درست آید که چو شمع
از پای درآمد و به سر بیرون شد
وز گریه کنارم چو شفق پُر خون شد
در عشق کسی درست آید که چو شمع
از پای درآمد و به سر بیرون شد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
