هوش مصنوعی:
این متن شعری است که از شمع به عنوان نماد عشق و رنج عاشقانه یاد می‌کند. شاعر از شمع می‌آموزد که چگونه با وجود سوختن و گریستن، همچنان می‌سوزد و عشق می‌ورزد. شبهای دراز با ماهتابی روشن مانند روز توصیف می‌شود که شمع در آن نمی‌خوابد و به سوختن ادامه می‌دهد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و نمادین است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، موضوع رنج و سوختن عاشقانه نیاز به درک و تجربه‌ای دارد که معمولاً در نوجوانان و بزرگسالان یافت می‌شود.
شمارهٔ ۵۸
گر هست دلت سوختهٔ جان افروز
از شمع میانِ سوختن عشق آموز
شبهای دراز ماهتابی چون روز
چون شمع نخفت میگری و میسوز
از شمع میانِ سوختن عشق آموز
شبهای دراز ماهتابی چون روز
چون شمع نخفت میگری و میسوز
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
