هوش مصنوعی:
این شعر از شمع به عنوان نمادی از عشق و فداکاری استفاده می‌کند. شاعر بیان می‌کند که اگر شمع را از سوختن محروم کنند یا به اجبار بسوزانند، ارزش واقعی آن از بین می‌رود. تفاوت بین سوختن طبیعی و اجباری شمع، به عنوان تمثیلی از عشق و فداکاری واقعی در مقابل عشق تحمیلی بیان شده است.
رده سنی:
15+
مفاهیم عمیق عرفانی و تمثیلی این شعر ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. درک کامل این متن نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با مفاهیم انتزاعی مانند عشق، فداکاری و جبر دارد.
شمارهٔ ۸۲
ای شمع! تُرا ز سوز محروم کنند
گر سوز منتْ تمام معلوم کنند
فرقی است ز سوزی که همه جان سوزد
تا آن که به دستِ خویش از موم کنند
گر سوز منتْ تمام معلوم کنند
فرقی است ز سوزی که همه جان سوزد
تا آن که به دستِ خویش از موم کنند
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
