هوش مصنوعی:
شمع در این شعر از احساس گمراهی و گرفتاری خود می‌گوید و بیان می‌کند که تا زمانی که کسی مانند او (نرم و آسیب‌پذیر مانند موم) نباشد، نمی‌تواند درک کند چگونه در دام جهل و تاریکی افتاده است.
رده سنی:
15+
محتوا دارای مفاهیم انتزاعی و فلسفی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های عمیق مانند «طناب» و «چاه» نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۳۷
شمع آمد و گفت: کیست گمراه چو من
در حلق طناب مانده ناگاه چو من
تا خام رگی چو موم نبود نرود
از جهل به ریسمان فرو چاه چو من
در حلق طناب مانده ناگاه چو من
تا خام رگی چو موم نبود نرود
از جهل به ریسمان فرو چاه چو من
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
