هوش مصنوعی: این متن دربارهٔ اهمیت و ارزش فقر و فقرا در زندگی است. شاعر توضیح می‌دهد که فقرا ممکن است ظاهراً ضعیف و نیازمند به نظر برسند، اما در باطن دارای ارزش‌های معنوی و اخلاقی والایی هستند. همچنین، همراهی و دوستی با فقرا را راهی برای رسیدن به رضایت الهی و سعادت اخروی می‌داند.
رده سنی: 14+ مفاهیم عمیق اخلاقی و عرفانی موجود در متن برای درک و تأمل نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد که معمولاً از سن نوجوانی به بعد شکل می‌گیرد.

در بیان فقر و صحبت درویشان

فقر می‌دانی چه باشد ای پسر
با تو گویم گر نداری زان خبر

گرچه باشد بی‌نوا در زیر دلق
خویش را منعم نماید پیش خلق

گرسنه باشد ز سیری دم زند
دوستی با دشمنان خود کند

گرچه باشد لاغر و خوار و ضعیف
وقت طاعت کم نباشد از حریف

چون دل پر دارد و دست تهی
می‌نماید در ترازو فربهی

ای پسر خود را بدرویشان سپار
تا نگه دارد ترا پروردگار

با فقیران هر که همدم می‌شود
در سرای خلد محرم می‌شود
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:در بیان فتوت
گوهر بعدی:در بیان انتباه از غفلت
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.