هوش مصنوعی: در این متن، شاعر از اشک‌های خود که مانند ستاره‌ها در میان مژه‌ها می‌درخشند سخن می‌گوید. او اشک‌ها را به مرواریدهایی تشبیه می‌کند که به‌صورت دانه‌های سفید و سیاه (مانند جَزع) به‌هم پیوسته‌اند.
رده سنی: 15+ این متن دارای مفاهیم عاطفی و ادبی پیچیده‌تر است که درک آن برای کودکان دشوار بوده و بیشتر مناسب نوجوانان و بزرگسالانی است که با ادبیات و تشبیهات شعری آشنا هستند.

دیده و اشک

دو دیدهٔ من و از دیده اشک دیدهٔ من
میان دیده و مژگان ستاره وار پدید

به جَزع ماند یک بر دگر سپید و سیاه
به رشته کرده همه گرد جَزع مروارید
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:گازُر
گوهر بعدی:بهار
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.