هوش مصنوعی: این متن بیانگر درد و رنج افرادی است که در زندگی خود سختی‌های بسیاری کشیده‌اند و تنها به خداوند پناه می‌برند. شاعر از جوانمردانی یاد می‌کند که جز به خدا به چیزی دیگر دل نبسته‌اند و آرزو می‌کند که خاکش به هوای آنان باشد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و احساسی است که درک آن ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سال دشوار باشد. همچنین، اشاره به درد و رنج زندگی نیازمند سطحی از بلوغ فکری و تجربه است.

رباعی شمارهٔ ۲۰

یارب به کسانی که جگر سوخته اند
یک عمر متاع درد اندوخته اند

خاکم به هوای آن جوانمردان کن
کز هر چه به جز تو دیده بردوخته اند
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۹
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۲۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.