هوش مصنوعی:
در این شعر، شاخه‌های شکوفه در چمنستان می‌خندند و بر گل‌های سنبل، نسرین و سمن می‌خندند. همچنین، شاعر سپیده‌دم صبح را از دور می‌بیند که بر روز خود و شامگاه او می‌خندد.
رده سنی:
همه سنین
این شعر از زبان ساده و تصاویر شاعرانه‌ای استفاده کرده که برای درک و لذت بردن نیاز به تجربه و شناخت بیشتری از طبیعت و احساسات انسانی دارد. با این حال، کودکان نیز می‌توانند از موسیقی و تصاویر آن لذت ببرند.
رباعی شمارهٔ ۳۳
دی شاخ شکوفه در چمن می خندید
بر سنبل و نسرین و سمن می خندید
از دور سپیده ی سحر را دیدم
بر روز خود و به شام من می خندید
بر سنبل و نسرین و سمن می خندید
از دور سپیده ی سحر را دیدم
بر روز خود و به شام من می خندید
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۳۲
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۳۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
