۲۷۴ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۱۵

به سوی بحر خدا بگذر ای نسیم صبا
زمین ببوس و ز روی ادب سلامش کن

برای آنکه دلش را ز من نرنجانی
فزون از آنکه توان گفت احترامش کن

پس از سلام و زمین‌بوس و احترام تمام
ز من به گوش به آهستگی پیامش کن

که اسبکی که به من وعده کرده‌ای بفرست
وگر چو گردون سرکش بود لجامش کن
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.