هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی است که بر مفاهیمی مانند عشق، مستی معنوی، رهایی از تعلقات دنیوی و جستجوی حقیقت تأکید دارد. شاعر از میخانه و مستی به عنوان استعاره‌هایی برای رسیدن به معرفت و وصال با معشوق حقیقی استفاده می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عرفانی و استعاره‌های پیچیده است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات عرفانی نیاز دارد. همچنین، برخی از اصطلاحات مانند 'مستی' و 'خرابات' ممکن است برای مخاطبان جوانتر گمراه‌کننده باشد.

قطعهٔ شمارهٔ ۳۱

بنه رو بر در میخانهٔ او
توجه خود به آنجا می توان کرد

مرا گوئی به جانان جان توان داد
نکو کاریست جانا می توان کرد

حباب از چشمهٔ آبی چه جوئی
شنا در آب دریا می توان کرد

دو عالم را فدای آن یکی کن
به لطف خویش یکتا می توان کرد

در آ در حلقهٔ رندان سرمست
که مستان را تماشا می توان کرد

نظر از چشم نابینا چه جوئی
نظر از چشم بینا می توان کرد

خراباتست و ما مست و خرابیم
حریفی جو چه با ما می توان کرد

طلسم گنج بر هم می توان زد
چنان اسرار پیدا می توان کرد

چو سید نعمت الله رند مستی
درین میخانه مأوا می توان کرد
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:قطعهٔ شمارهٔ ۳۰
گوهر بعدی:قطعهٔ شمارهٔ ۳۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.