۲۳۰ بار خوانده شده

قطعهٔ شمارهٔ ۵۴

شهرتی یافته است می گویند
نعمت الله را خدا بخشید

ما از او غیر او نمی جستیم
آشنا دید و خویش را بخشید

دُردی درد دل بسی خوردیم
لاجرم این چنین دوا بخشید

ما چو فانی شدیم در ره عشق
جاودان منصب بقا بخشید

می میخانه را به ما پیمود
خوش نوائی به بینوا بخشید

سیدم چون شفیع خود کردم
نعمت الله را به ما بخشید
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:قطعهٔ شمارهٔ ۵۳
گوهر بعدی:قطعهٔ شمارهٔ ۵۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.