۲۴۹ بار خوانده شده

قطعهٔ شمارهٔ ۹۲

کیمیای ولایتی دارم
مس جسم بشر چو زر سازم

قلعی و زاج با نشادر و ملح
گاه شمسی و گه قمر سازم

دُرفشانی کنم به گاه سخن
عقد زیبق از آن گهر سازم

نزد من خاک و زر یکی باشد
زان که من خاک را چو زر سازم

هرچه سازم به عشق سید خوش
همچو زر خوب سازم ار سازم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:قطعهٔ شمارهٔ ۹۱
گوهر بعدی:قطعهٔ شمارهٔ ۹۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.