هوش مصنوعی: شاعر در این متن از حال و هوای عاشقانه و سرمستی خود در خرابات (محل عیاشی) سخن می‌گوید. او از خداوند آرامش و فراغت می‌خواهد تا بتواند از دنیای مادی دوری کند و تنها به یاد خدا باشد. نور الهی تنها چیزی است که در نظر او می‌آید.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عرفانی و معنوی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به خرابات و می‌نوشی ممکن است برای گروه‌های سنی پایین مناسب نباشد.

قطعهٔ شمارهٔ ۹۵

در خرابات رند و سرمستم
عاشقانه مدام می یابم

خم می گیر و بر سر من ریز
کیسهٔ زر بریز در پایم

از خدا خوش فراغتی خواهم
تا زمانی از او بیاسایم

غیر او در نظر نمی آید
چون به نور خدای بنمایم
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:قطعهٔ شمارهٔ ۹۴
گوهر بعدی:قطعهٔ شمارهٔ ۹۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.