هوش مصنوعی: این شعر از مولانا توصیه می‌کند که از دغدغه‌های دنیوی و ظاهری بگذریم و به جای آن، به لذت‌های ساده و معنوی مانند نوشیدن شراب (نماد عشق و مستی معنوی) روی آوریم. شاعر مخاطب را به رها کردن تعلقات و پیوستن به حال و هوای عاشقانه دعوت می‌کند.
رده سنی: 16+ مفاهیم عرفانی و استفاده از استعاره‌هایی مانند شراب و مستی ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال نامفهوم یا نیاز به توضیح داشته باشد. همچنین، درک عمیق‌تر این مضامین معمولاً به بلوغ فکری نیاز دارد.

قطعهٔ شمارهٔ ۱۲۶

گر زانکه ز اهل اعتباری
بگذر ز رموز اعتباری

گیرم که حباب را بیابی
جز آب بگو دگر چه داری

مستانه بیا و باده می نوش
ای یار عزیز در خماری
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:قطعهٔ شمارهٔ ۱۲۵
گوهر بعدی:قطعهٔ شمارهٔ ۱۲۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.