هوش مصنوعی: این متن عرفانی به بیان مفاهیمی مانند روح اعظم، عقل کل، اسماء الهی و وحدت وجود می‌پردازد. شاعر از رابطه‌ی بین صورت و معنی، اسم اعظم (بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم) و وحدت وجود سخن می‌گوید. همچنین به مفاهیمی مانند ازل و ابد، برزخ و وحدت زمان (حال، گذشته و آینده) اشاره می‌کند.
رده سنی: 18+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن نیاز به دانش و تجربه‌ی کافی در این زمینه‌ها دارد. همچنین، استفاده از اصطلاحات تخصصی و نمادین ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۱۵

روح اعظم صورت اسم اله
پرده دار حضرت آن پادشاه

آدم معنی است یعنی عقل کل
صورتش جام است و معنی عین گل

جزو کل از عقل کل حاصل بود
این کسی داند که او واصل بود

اسم الرحمن از او آموختیم
شمع خود از نور او افروختیم

اسم اعظم نزد ما باشد قدیم
یعنی بسم الله الرحمن الرحیم

بحر اعیان گر شود یک سر مداد
کی تواند داد این تقریر داد

ور قلم جاوید بنویسد کلام
همچنان باقی بود ما لا کلام

جمله اعیان صورت اسمای اوست
دوستدار و صورت خود دوست دوست

اول این بحر خوانندش ازل
آخرش باشد ابد ای بی بدل

مائی ما در میان بررخ نمود
ور نه بی ما این دوئی هرگز نبود

برزخ ما در میان پامال شد
ماضی و مستقبل ما حال شد

هو معنا و فانظروا معنی
انه ظاهر بنا فینا
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۱۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.