هوش مصنوعی:
متن شعری است که در آن شاعر از عشق و علاقه‌اش به شخصی از کرمان سخن می‌گوید و بیان می‌کند که هوای او را در دل دارد. همچنین، از یادآوری خاطرات گذشته و دردهای عاطفی خود می‌گوید.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال نامفهوم یا نامناسب باشد. همچنین، درک کامل این نوع شعر نیاز به بلوغ عاطفی و شناختی دارد.
دوبیتی شمارهٔ ۸
دعانی من الکرمان ثم دعانیا
فان هواها مولع بهوا نیا
ولا تذکرونی ماءِ ماهان نه
بماهان بی فی الجسم ماکان هانیا
فان هواها مولع بهوا نیا
ولا تذکرونی ماءِ ماهان نه
بماهان بی فی الجسم ماکان هانیا
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:دوبیتی شمارهٔ ۷
گوهر بعدی:دوبیتی شمارهٔ ۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
