هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر بیان می‌کند که با وجود تجربیات و تلاش‌های بسیار، تنها چیزی که دیده و یافته، نور جمال معشوق است. او خود را به پرگاری تشبیه می‌کند که حول یک نقطه می‌چرخد و در نهایت به همان نقطه اول بازمی‌گردد، که نماد عشق و وحدت است.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عرفانی و ادبی موجود در متن برای درک و ارتباط نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد که معمولاً در نوجوانان و بزرگسالان یافت می‌شود.
دوبیتی شمارهٔ ۲۰۰
بسی نقشی که بر دیده کشیدیم
به جز نور جمال او ندیدیم
به گرد نقطه چون پرگار گشتیم
به آخر هم بدان اول رسیدیم
به جز نور جمال او ندیدیم
به گرد نقطه چون پرگار گشتیم
به آخر هم بدان اول رسیدیم
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:دوبیتی شمارهٔ ۱۹۹
گوهر بعدی:دوبیتی شمارهٔ ۲۰۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
