هوش مصنوعی:
این شعر تصاویری از سکوت و مرگ را با استفاده از استعاره‌های مانند مرداب، مهتاب و گیوتین به تصویر می‌کشد. فضای شعر غمگین و عمیق است و از عناصر طبیعت و نمادهای مرگ برای انتقال احساسات استفاده می‌کند.
رده سنی:
16+
محتوا شامل تصاویر نمادین از مرگ و فضای غمگین است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامناسب باشد. درک عمیق‌تر از استعاره‌ها و نمادها نیاز به بلوغ فکری دارد.
طرح
بر سکوتی که با تنِ مرداب
بوسه خیسانده گشته دست‌آغوش
وز عمیقِ عبوس می‌گوید
راز با او، به نغمه‌یی خاموش،
رقصِ مهتابِ مهرگان زیباست
با دمش نیم‌سرد و سرسنگین.
هم‌چو بر گردنِ ستبرِ «کاپه»
بوسه‌یِ سُرخِ تیغه‌یِ گیوتین!
۱۳۲۹
بوسه خیسانده گشته دست‌آغوش
وز عمیقِ عبوس می‌گوید
راز با او، به نغمه‌یی خاموش،
رقصِ مهتابِ مهرگان زیباست
با دمش نیم‌سرد و سرسنگین.
هم‌چو بر گردنِ ستبرِ «کاپه»
بوسه‌یِ سُرخِ تیغه‌یِ گیوتین!
۱۳۲۹
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شعری که زندگی‌ست
گوهر بعدی:مردِ مجسمه
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
