هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر از احساس تنهایی و تاریکی می‌گوید. او به ایوان می‌رود و با کشیدن انگشتانش بر پوست شب، به تاریکی روابط اطرافش اشاره می‌کند. هیچ کس او را به آفتاب یا میهمانی گنجشک‌ها معرفی نمی‌کند و در پایان، از گذرا بودن زندگی و مرگ پرنده سخن می‌گوید.
رده سنی:
15+
مفاهیم عمیق احساسی مانند تنهایی، تاریکی روابط و مرگ در این شعر مطرح شده‌اند که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند با این موضوعات ارتباط برقرار کنند.
پرنده مردنی است
دلم گرفته است
دلم گرفته است
به ایوان می روم و انگشتانم را
بر پوست کشیدهٔ شب می کشم
چراغ های رابطه تاریکند
چراغ های رابطه تاریکند
کسی مرا به آفتاب
معرفی نخواهد کرد
کسی مرا به میهمانی گنجشک ها نخواهد برد
پرواز را به خاطر بسپار
پرنده مردنی ست
دلم گرفته است
به ایوان می روم و انگشتانم را
بر پوست کشیدهٔ شب می کشم
چراغ های رابطه تاریکند
چراغ های رابطه تاریکند
کسی مرا به آفتاب
معرفی نخواهد کرد
کسی مرا به میهمانی گنجشک ها نخواهد برد
پرواز را به خاطر بسپار
پرنده مردنی ست
۱۴۰۰
حمایت مالی از گوهرین
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:تنها صداست که می ماند
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
