هوش مصنوعی: این متن به انتقاد از گروهی می‌پردازد که به‌زعم شاعر، دین را به‌اشتباه تفسیر کرده و با اعمال نادرست خود باعث فساد شده‌اند. شاعر خود را پاسدار دین و کتاب پیامبر می‌داند و این گروه را به بدعت‌گذاری و دوری از آموزه‌های اصیل دینی متهم می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم انتقادی و مذهبی پیچیده است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و آگاهی نسبت به مسائل دینی و اجتماعی نیاز دارد. همچنین، استفاده از اصطلاحات و مفاهیم عمیق ممکن است برای سنین پایین قابل‌درک نباشد.

شمارهٔ ۵۶ - جهل عوام

این عامیان که در نظر ما مصورند
هر روز دام کینه به ما بر بگسترند

ما پاسدار دین و کتاب پیمبریم
وبنان عدوی دین و کتاب پیمبرد

دین نیست اینکه بینی در دست این گروه
کاین مفسده ‌است و این ‌دنیان مفسدت گرند

وین رسم پاک نیست که دارند این عوام
کاین‌ بدعت ‌است و این ‌سف‌ها بدعت آورند

از ایزد و نبی نشناسند جز دو حرف
کاینان اسیر گفته ی بابند و مادرند

کویی چرایکی است‌خدا، یارسول کیست
اینان ز مادر و ز پدر حجت آورند

افلاک در نبشته کمال پیمبری
وینان به کارنامه ی شق‌القمر درند
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قصیده
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۵ - پیام شاعر
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۷ - نفثة المصدور
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.