هوش مصنوعی: شاعر در این متن آرزو می‌کند که مانند حیوانات آزاد و قدرتمند مانند پلنگ، عقاب یا نهنگ زندگی کند تا از قیدوبندهای زندگی انسانی مانند جنگ، صلح، نام و ننگ، و وابستگی به دیگران رها شود. او خواهان زندگی ساده و طبیعی است، فارغ از دغدغه‌های مادی و اجتماعی.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم فلسفی و انتزاعی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل‌درک نباشد. همچنین، برخی از اشارات مانند 'شرنگ برای بدخواهان' یا 'غرقه در خون' ممکن است برای مخاطبان جوان نامناسب باشد.

شمارهٔ ۲۶۴ - هوس شاعر

گر به کوه اندر پلنگی بودمی
سخت‌فک و تیز چنگی بودمی

گه پی صیدگوزنی رفتمی
گاه در دنبال رنگی بودمی

گاه در سوراخ غاری خفتمی
گاه بر بالای سنگی بودمی

صیدم ازکهسار و آبم ز آبشار
فارغ ‌از هر صلح و جنگی بودمی

گه خروشان بر کران مرغزار
گه شتابان زی النگی بودمی

یا به ابر اندر عقابی گشتمی
یا به بحر اندر نهنگی بودمی

با مزاجی سالم و اعصاب سخت
سرخوش‌ومست وملنگی‌بودمی

بودمی شهدی برای خویشتن
بهر بدخواهان شرنگی بودمی

ایمن از هرکید و زرقی خفتمی
غافل از هرنام و ننگی بودمی

نه مرید شیخ و شابی گشتمی
یا خود آماج خدنگی بودمی

نه به فکر شاهد و شهد و شراب
نه به یاد رود وچنگی بودمی

ور اسیر دام و مکری گشتمی
یا خود آماج خدنگی بودمی

غرقه در خون خفتمی یا در قفس
مانده زبر پالهنگی بودمی

مر مرا خوشترکه دراین دیولاخ
خواجهٔ با ریو و رنگی بودمی
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: قصیده
تعداد ابیات: ۱۴
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۶۳ - خواطر و آراء
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۶۵ - دامنه البرز
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.