هوش مصنوعی: این متن بیانگر این است که خداوند به بنده‌اش جایگاه والایی داده و او را گرامی داشته است. وقتی روح از بدن جدا می‌شود، به جایگاه بالاتری می‌رود. اگر در این دنیا خانه‌ای ساخته‌ای، در آن دنیا نیز باید خانه‌ای بسازی. افسوس بر کسی که در این دنیا خانه‌ای نساخته و مرگ به ناگاه به سراغش آمده است. چنین شخصی از این دنیا رفته ولی در آن دنیا جایگاهی برای خود نمی‌شناسد.
رده سنی: 15+ محتوا دارای مفاهیم عمیق مذهبی و فلسفی است که برای درک کامل آن، خواننده باید از بلوغ فکری کافی برخوردار باشد. همچنین، بحث درباره مرگ و زندگی پس از آن ممکن است برای کودکان مناسب نباشد.

شمارهٔ ۱۱ - خانهٔ آخرت

بنده را جایگه دو داد خدای
هم بدین‌،‌ نیک بنده را بنواخت

تا بدان جایگه کشاند جان
چون ازین جای تن همی پرداخت

چون در اینجاش خانه بایستی
هم در آنجاش خانه باید ساخت

ای دریغ آن که خانه ناکرده
هم به‌ناگاه مرگش اندر تاخت

کرد از این خانه جای خویش تهی
وندران خانه جای خود نشناخت
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰ - شوری‌
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲ - انتخابات
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.