۲۲۹ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۸ - دختر ناکام

چه شد که نرگس مستش ز آب دیده تر است
چه شد که لالهٔ رویش به رنگ معصفر است

چرا سعادت از‌بن تازه دختر ناکام
بریده مهر و از او سال و ماه بی‌خبر است

نه روی خانه - نه یارای دیدن یاران
اسیر کنج خرابات و خوار و دربدر است

ز بیوفایی صیاد بلهوس این مرغ
از آشیانه جدا، خسته‌بال و کنده‌پر است

چه شد که این چمن نوشکفته گشته خراب
«‌بهار» این همه تقصیر مادر و پدر است
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷ - صفای هر چمن
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۹ - بعد ازکناره گیری از وزارت
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.