هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر به ستایش خاندان خود (برمکیان) و خاندان حیدر (امام علی) می‌پردازد و خود را متعلق به این خاندان‌های بزرگ و مورد احترام می‌داند. او افتخار می‌کند که در سراسر جهان شناخته شده است و بر خود و خانواده‌اش درود می‌فرستد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق تاریخی و مذهبی است که درک آن برای کودکان دشوار است. همچنین، استفاده از اصطلاحات و اشاره به خاندان‌های خاص نیاز به پیشینه‌ی فرهنگی و تاریخی دارد که معمولاً نوجوانان و بزرگسالان از آن آگاه‌تر هستند.
شمارهٔ ۱۲۶ - نسب‌نامه بهار
منت خدای را که من از نسل برمکم
بتوان شمرد جد و پدر تا فرامکم
جز خاندان حیدر کرار در جهان
یک خانواده نیست به تعظیم، هم تکم
در ملک خویش و در همه آفاق، مشتهر
بر خانوادهٔ خود و بر خود مبارکم
بتوان شمرد جد و پدر تا فرامکم
جز خاندان حیدر کرار در جهان
یک خانواده نیست به تعظیم، هم تکم
در ملک خویش و در همه آفاق، مشتهر
بر خانوادهٔ خود و بر خود مبارکم
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۵ - وزیر بی پول
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۷ - زرین جوشنم
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
