ویحک ای مرغ آسمان‌ پیمای
از بر بام آسمانت جای

تو همایی که گفته‌اند از پیش
که هما آیتی بود ز خدای

میغ‌ پیکر یکی هیونی تو
سر میغ سیه سپرده بپای

سایه‌افکن به ما که سایهٔ تو
بس مبارک بود چو فرّ همای

«ملک‌الشعرای بهار»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir