هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر از گفت‌وگوی خود با دست غیب (سرنوشت یا تقدیر) می‌گوید که از او درخواست می‌کند نامش را در کمیسیون خارجه به عنوان استاد ثبت کند. اما پاسخ می‌شنود که تقدیر به او پاسخ سفید (پاسخ منفی یا بی‌پاسخ) خواهد داد، زیرا این شرط آزادی است. شاعر در پایان با طنز اشاره می‌کند که این پاسخ تعجب‌برانگیز نیست، چرا که تقدیر همیشه به او پاسخ سفید داده است.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم انتزاعی مانند تقدیر و انتقاد اجتماعی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، طنز موجود در شعر نیاز به درک نسبی از شرایط اجتماعی دارد.
شمارهٔ ۱۶۷ - شوخی در پارلمان
دوش گفتم به دست غیب وکیل
کای مثل در بلند فی‌بادی
در کمیسیون خارجه بنویس
نام این بنده را به‌استادی
داد پاسخ: سفید خواهم داد
که چنین است شرط آزادی
گفتمش مایهٔ تعجب نیست
تو همیشه سفید می‌دادی
کای مثل در بلند فی‌بادی
در کمیسیون خارجه بنویس
نام این بنده را به‌استادی
داد پاسخ: سفید خواهم داد
که چنین است شرط آزادی
گفتمش مایهٔ تعجب نیست
تو همیشه سفید می‌دادی
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶۶ - جواب به افسر
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶۸ - تازی - ترک - کسروی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
