هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از مخاطب می‌خواهد که سینه‌اش را فراخ و بزرگ کند و در آن دلی هنری جای دهد. او تأکید می‌کند که اگر به کارهای کوچک توجه کنیم، از کارهای بزرگ بازمی‌مانیم.
رده سنی:
16+
مفاهیم مطرح‌شده در این متن، مانند بزرگی روح و توجه به کارهای بزرگ، نیاز به درک و تجربه‌ای دارد که معمولاً نوجوانان و بزرگسالان از آن برخوردارند. همچنین، زبان و سبک شعر ممکن است برای کودکان قابل‌درک نباشد.
شمارهٔ ۱۷۱ - کار خرد و بزرگ
سینهٔ خویش کن فراخ و سترگ
وندر آن جای ده دلی هنری
باز مانی ز کارهای بزرگ
گر به هر کار خرد درنگری
وندر آن جای ده دلی هنری
باز مانی ز کارهای بزرگ
گر به هر کار خرد درنگری
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷۰ - آرزوی محال
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷۲ - به یکی از رقبای سیاسی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
