یکی دوستی را بیازرد سخت
پس‌آنگه‌سوی‌قاضیش‌بردسخت

پس از رنج و بدنامی وگیرودار
چو روز نخستین بدوگشت یار

یکی گفتش ای مرد کارت چه بود
درتن دوستی گیرو دارت چه بود

چرا ز آشتی دست برداشتی
چو بایستیت باز کرد آشتی

بخندید و گفت آشتی نیست این
که جنگ دگر را میانجیست این